در آموزشگاه ندای پارس، با افتخار به آموزش تخصصی سنتور می‌پردازیم. سنتور، یکی از قدیمی‌ترین و زیباترین سازهای موسیقی ایرانی است که با صدای خاص و احساسی خود، هرگونه اجرای موسیقی را به یک تجربه فراتر از حد معمول تبدیل می‌کند.
در آموزشگاه ندای پارس، با استفاده از روش‌های مدرن و تجربه‌ی گسترده، به دانشجویان امکان می‌دهیم تا با آموزش‌های تخصصی و تمرینات عملی، هنر و فنون نوازندگی سنتور را به صورت کامل یاد بگیرند. از مبتدی تا پیشرفته، دانشجویان ما با رویکردهای آموزشی منحصر به فرد، به تسلط بر نواختن سنتور و درک عمیق‌تر از مفاهیم موسیقی ایرانی می‌رسند.
با استفاده از تجهیزات پیشرفته و اساتید مجرب، در آموزشگاه ندای پارس به دانشجویان فرصتی را برای پیشرفت در عرصه‌ی موسیقی ایرانی می‌دهیم. همچنین، با ارائه‌ی کارگاه‌ها، کنسرت‌ها و فرصت‌های اجرایی، دانشجویان ما را در مسیری پویا و الهام‌بخش به سوی شکوفایی هنری همراهی می‌کنیم.
آموزشگاه ندای پارس، جایی است که عشق به موسیقی و هنر به واقعیت تبدیل می‌شود و دانشجویان بهترین فرصت را برای رشد و شکوفایی هنری خود دارند. منتظر حضور شما در آموزشگاه ندای پارس هستیم تا با هم به دنیای شگفت‌انگیز موسیقی ایرانی سفر کنیم.
سنتور، یکی از قدیمی‌ترین سازهای موسیقی ایرانی است و دارای یک تاریخچه‌ی فراگیر و پرافتخاری است. اصولاً این ساز را به دو قسمت اصلی تقسیم می‌کنند: سنتور کوچک و سنتور بزرگ. سنتور کوچک، از نواحی غرب ایران و سنتور بزرگ، از نواحی شرقی و مرکزی ایران ریشه می‌گیرد. این ساز در سراسر منطقه‌های مختلف ایران با نام‌های مختلفی معروف است؛ به عنوان مثال در استان لرستان با نام «سه‌تار» و در استان کردستان با نام «سه‌نتور» شناخته می‌شود.
تاریخچه‌ی سنتور به دوره‌های باستانی باز می‌گردد. در آثار باستانی مانند سنتورهایی که در نقاشی‌ها و نقش برجسته‌های از هنرمندان باستانی یونانی و رومی نشان داده شده‌اند، می‌توان نمونه‌هایی از سازهای شبیه به سنتور را مشاهده کرد. اما سنتور به عنوان یکی از نمادهای فرهنگی و هنری ایران، به خاطر توانایی‌های صوتی و زیبایی که دارد، در دوره اسلامی به شکل فعلی خود تکامل یافت.
سنتور به‌طور گسترده در موسیقی سنتی ایران و حتی در برخی کشورهای همسایه مانند افغانستان و ترکیه نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ساز اغلب در کنار سازهای دیگری مانند تنبور، کمانچه، و نی نیز به‌کار می‌رود و جزء اجزای مهم موسیقی سنتی ایران محسوب می‌شود.
سنتور یک ساز زیبا با ساختاری شیب دار و متمایل به افقی است. دارای ردیف‌هایی از سیم‌های کشیده شده است که هر سیم با دستکاری بازه‌های صوتی مختلف، صداهای متنوعی را تولید می‌کند.
با توجه به تعداد زیاد سیم‌ها و موقعیت مختلف دستکاری، سنتور قادر است تا طیف وسیعی از صداها را تولید کند، از صداهای تیره و عمیق تا صداهای روشن و تازه.
سنتور به‌عنوان یکی از سازهای مهم در موسیقی ایرانی، دارای اصالت فرهنگی و تاریخچه‌ای غنی است که آن را به یک نماد از هنر و فرهنگ ایرانی تبدیل کرده است.
نوازنده سنتور می‌تواند از روش‌های مختلفی برای نواختن این ساز استفاده کند؛ از انگشتان دست تا میزان فشاری که بر روی سیم‌ها اعمال می‌شود، هرکدام بر تولید صدا تأثیرگذارند.
سنتور نه تنها در موسیقی سنتی ایران بلکه در موسیقی‌های مختلف دیگر نیز استفاده می‌شود. این ویژگی باعث می‌شود که سنتور، یک ساز جهانی و بین‌المللی باشد که در سطح جهانی توجه فراوانی به آن شده است.
صدای سنتور با زیبایی خاص و احساسی خود، قادر است انواع احساسات را به مخاطب منتقل کند؛ از غم و اندوه تا شادی و خوشحالی.
در ابتدا، شناخت اجزای سنتور و نحوه‌ی نواختن آن از جمله اصولی است که باید آموخته شود. این شامل شناخت ردیف‌های سیم‌ها، دستکاری بازه‌های صوتی و نحوه‌ی نواختن با انگشتان دست می‌شود.
یکی از اصول اساسی در یادگیری سنتور، آموزش نتخوانی است. در این مرحله، دانشجویان با خواندن نت‌ها و شناخت نت‌نامه‌های مختلف آشنا می‌شوند.
در این مرحله، شروع به تمرین با سنتور در قالب تکنیک‌های ساده‌تر می‌شود، از جمله تکنیک‌هایی مانند انجام اسلایدها، انجام سوم‌زنی و ...
با گذراندن زمان و تقویت تکنیک‌های ابتدایی، به تدریج به آموزش تکنیک‌های پیشرفته‌تری مانند تکنیک‌های متفاوت نواختن، اجراهای دستچین و ...
در این مرحله، دانشجویان با مفاهیم ملودی و ریتم آشنا می‌شوند و قادر می‌شوند تا اجراهای مختلفی را با توجه به ملودی و ریتم‌های متنوعی که بر روی سنتور می‌توانند ایجاد کنند.
یادگیری سنتور نیازمند تمرین مداوم است. به مرور زمان و با تمرین منظم، مهارت‌ها تقویت می‌شوند و دانشجویان قادر به اجرای قطعات مختلف و در سطوح مختلف پیشرفت می‌کنند.
شرکت در کارگاه‌های آموزشی و کنسرت‌ها می‌تواند به تقویت مهارت‌ها و افزایش تجربه عملی دانشجویان کمک کند.
